Labirynt Lukrecji - Agnieszka Chylińska

               7/10

  Niemalże od samego początku nowej książki Agnieszki Chylińskiej, jedno słowo błąkało się po zakamarkach mojej głowy - zimno.
Zimny dom, zimna szkoła, zimna pora roku, Rodzice też jacyś tacy letni (zwłaszcza Tata). Ale zacznijmy od początku...

   Lukrecja to dziewczynka jakich wiele. Mieszka z Rodzicami w dużym domu naprzeciwko parku, chodzi do szkoły (którą nie bardzo lubi), czasem odwiedza Babcię,
lubi stare książki z pokoju Taty, z którym bardzo lubi spędzać czas, ten jednak nie ma go zbyt dużo, bo zajmuje się Bardzo Ważnymi Rzeczami. I często kłóci się z Mamą
   Pewnego razu dziewczynce przyśniło jej się, że ma przestać się odzywać. A było to tak: we śnie Lukrecja stanęła przed wielkim zielonym labiryntem, zaraz po wejściu do niego dostrzegła białą karteczkę, na której było napisane, żeby przestała mówić. I tak też zrobiła. 
   Kilkakrotnie jeszcze śniła o tajemniczym labiryncie. W miarę zagłębiania się w niego karteczek było więcej. Lukrecja znalazła zdjęcie przedmiotów, które musiała odszukać po przebudzeniu i  za każdym razem, kiedy zrobiła to, co "kazał" jej labirynt w jej najbliższym otoczeniu działo się coś dobrego. 
   A co konkretnie? Musicie przeczytać, żeby się dowiedzieć. 

   "Labirynt Lukrecji" nie przypomina poprzednich książeczek Chylińskiej. Jest nieco bardziej mroczny, odrobinę bardziej skomplikowany i dla starszej grupy czytelników, niż Zezia.
   Na pochwałę  z pewnością zasługuje wydanie. Lubię ładne, estetyczne książki i ta taka jest: twarda oprawa, dobry, miły w dotyku papier i piękne ilustracje.

Najnowszą książkę Agnieszki Chylińskiej z pewnością możecie kupić jako prezent dla dzieciaków w wieku 10+, niech wyruszą w podróż do labiryntu.

wyd.: Pascal

stron 176 

wydanie I (5.11.2014)